Σημείωμα από τον θείο Γιώργο
Πέρασαν εννιά χρόνια και με ρώτησαν ξανά τι είναι για μένα το Spiti Yoga. Δύσκολο να πω. Αν με ρωτάς γιατί το έφτιαξα θα σου πω για να μην είμαι μόνος. Για να μην είναι μόνος κανείς, όσο περνάει από το χέρι μου. Για να έχω κάπου να πάω όταν πράγματα είναι καλά και όταν είναι δύσκολα. Όταν χάνω τον εαυτό μου κι όταν τον βρίσκω και τον αγαπώ. Για μένα αυτός ο χώρος ήταν η πρόταση μου για τη ζωή, για τις σχέσεις, για το πώς θα μπορούσε ο κόσμος να είναι ομορφότερος. Έδωσα ό,τι είχα για να φτιαχτεί και ό,τι μάζεψα μετά και έκανα χώρο να φέρουν και οι άλλοι ό,τι είχαν και ό,τι πίστευαν και χωρέσαμε όλοι άνετα.
Καθένας εκεί μέσα έχει το δικό του ραντεβού, μια στο τόσο ή κάθε μέρα. Το δικό του λόγο που ήρθε, το δικό του κομμάτι που έλειπε. Κανείς (σχεδόν) δεν ήρθε χαρούμενος και πλήρης. Κανείς δε γέμισε στ’ αλήθεια εδώ μέσα. Γυμνάστηκε όμως, δυνάμωσε, αγκάλιασε, αισθάνθηκε και ένιωσε ασφαλής. Αγαπήθηκε όπως ήταν ατελής και ανθρώπινος. Κι εγώ μαζί. Κάποιοι μείναμε, κάποιοι φύγαμε και κάποιοι ξανάρθαμε. Κι αυτός ο χώρος απόκτησε δική του ψυχή, δικό του τρόπο, μεγάλωσε και μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα, μα με χωράει ολόκληρο και είναι εκεί για να φύγω και να γυρίσω αν το θελήσω. Για μένα και για όλους.
Νιώθω περήφανος για αυτό που έχουμε φτιάξει εκεί, μα πιο πολύ περήφανος που τα κατάφερα τελικά και έκανα τη δική μου οικογένεια, βρήκα τους δικούς μου ανθρώπους, έχτισα το δικό μου σπιτικό, ζεστό, χρωματιστό και φιλόξενο όσο τελικά και η καρδιά μου. Στο τέλος-τέλος, αυτό που είναι το Spiti δεν μπαίνει σε λόγια, αλλά το αισθάνονται όλοι όταν μπουν μέσα, αμέσως ή λίγο πιο μετά.
Γιώργος Ανδρουλάκης
Your request has been submitted successfully.
Own or work here?